O DODJELI NOBELOVE NAGRADE ZA MIR EVROPSKOJ UNIJI
U reakciji na najavu o dodjeli Nobelove nagrade za mir Evropskoj uniji, članice organizacije Svjetskog mirovnog vijeća WPC ne mogu a da ne podsjete:
– Da je tokom posljednjih nekoliko desetljeća Evropska unija sprovodila proces militarizacije, koji je ubrzan 1999. Godine, nakon što je odigrala presudnu ulogu u brutalnom raspadu Jugoslavije i kasnije , u brutalnoj vojnoj agresiji protiv nje, koji je kulminirao procesom secesije srpske provincije Kosovo protivno međunarodnom pravu;
– Da je nakon NATO samita održanog u Washingtonu 1999. godine, Evropskoj uniji dodijeljena je stupna uloga tog vojno-političkog bloka predvođenog Sjedinjenim američkim državama. Ta je uloga od tada učvršćivana i jačana, od 2002. godine primjenom Lisabonskog ugovora. Treba imati na umu da je 21 zemlja Evropske unije ujedno i članica NATO saveza;
– Da je tokom proteklih nekoliko desetljeća Evropska unija vodila i potpirala sve vojne agresije NATO-a i/ili njegovih članica protiv suvereniteta i nacionalne neovisnosti raznih zemalja, poput Jugoslavije, Iraka, Afganistana, Libije i Sirije koja je sada u toku, kao i brutalni režim sankcija koji su teško pogodili narode više zemalja;
– Da se Evropska Unija zalaže i poduzima akcije, koje su u suprotnosti sa Poveljom Ujedinjenih Nacija o poštivanju suvereniteta i nemiješanja u unutarnje poslove zemalja, naprotiv, promiče i jača nemilosrdnu militarizaciju u međunarodnim odnosima, popuštajući pred kršenjem ljudskih prava, poput tzv. „CIA-inih letova“ i njihovim kriminalnim otmicama i aktima mučenja;
U tom kontekstu naša organizacija smatra, u najmanju ruku, upitnom dodjelu Nobelove nagrade za mir Evropskoj uniji za njen doprinos unapređenju mira i pomirbe, demokracije i ljudskih prava u Evropi, kako što je naveo Norveški Nobelov komitet prilikom objave priznanja.
Štoviše, u vrijeme kad se u Evropi suočavamo sa razvojem situacije koja rezultira rastom nejednakosti i socijalne nepravde, a odnosi među državama temelje na ekonomskoj, pa čak i političkoj dominaciji jednih država nad drugima, stvarnost je daleko od bratstva među nacijama ili kongresa mira, o čemu Alfred Nobel govori kao o kriterijima za dodjelu Nobelove nagrade, u svojoj oporuci 1895. Godine.
Evropska Unija je daleko od ostvarenja tzv. misije propagiranog mira,demokracije,ljudskih prava u ostalim dijelovima svijeta, što si pripisuju, upravo suprotno, Evropska Unija ponaša se kao imperijalistička sila.
Mir u Evropi uslijedio je nakon pobjede naroda u II sv. ratu, za kojim su čeznuli milioni ljudi, mnogi od njih uključeni u snažan i široki mirovni pokret, koji je započet i razvijan nakon 1945. Godine.
Stvarnost i svrha objave Evropske Unije je daleko od vrijednosti i principa proklamiranih i utvrđenih na historijskoj konferenciji održanoj u Helsinkiju 1975. Godine, kao što su: poštivanje suverenosti, suzdržavanje od prijetnje upotrebe sile, poštivanje teritorijalnog integriteta, mirno rješavanje sukoba, nemiješanje u unutrašnje poslove zemalja, poštivanje ljudskih prava i temeljnih sloboda, pravo samo-opredjeljenja naroda i suradnja među državama zasnovana na vrijednostima i načelima povelje Ujedinjenih Naroda.
Upravo poput 2009. Godine, prilikom predaje Nobelove nagrade za mir Baracku Obami, novoizabranom predsjedniku SAD, sadašnja Nobelova nagrada za mir dodijeljena Evropskoj Uniji ne doprinosi vjerodostojnosti i ugledu ove nagrade.
Apendix:
Izjava je usvojena na regionalnoj konferenciji WPC za Evropu, održanoj od 29-30 oktobra u Bruxellesu.
U mnoštvu različitih subjekata koji se suprotstavljaju globalnim hegemonima, koji proizvode i generiraju krize, , institucionalni terorizam, nasilna svrgavanja legalnih vlasti u suverenim državama, koje imaju za cilj ovladavanje prirodnih resursa pojedinih zemalja i čitavih regija uz pomoć instaliranih poslušnika, svojom se masovnošću i organiziranošću ističe World Peace Concil – WPC, odnosno Svjetsko mirovno vijeće.
World Peace Concil je međunarodna mirovna anti-imperijalistička organizacija koja se zalaže za mirnu koegzistenciju među državama i narodima, razoružanje, zabranu oružja za masovno uništenje. Dio je međunarodnog mirovnog pokreta i djeluje u suradnji sa drugim međunarodnim i nacionalnim pokretima sa sjedištem u više od 100 država. Pod sadašnjim imenom djeluje od 1950. Godine, mada derivira iz nekoliko mirovnih kongresa održanih u razdoblju od 1948 – 1949 u Wroclawu, Parizu i Pragu.
Prvi predsjednik bio je Jean Frédéric Joliot-Curie, zet Pierra i Marie Curie i dobitnik Nobelove nagrade za kemiju 1935. Godine.
Aktualna predsjednica je Socorro Gomes iz brazilskog Centra za solidarnost među narodima i borbe za mir – CEBRAPAZ. Sjedište organizacije je od 1999. Godine u Grčkoj.
Socijalistička radnička partija jedini je subjekt iz Hrvatske, koji održava tijesnu višegodišnju suradnju sa WPC. Ukoliko postoji još organizacija i udruga u Hrvatskoj ili okruženju koje to žele, voljni smo pomoći pri uspostavi kontakta.
9. XII 2012.
Kapuralin Vladimir